.png)
Θεραπεία PRP – Πλάσματος Πλούσιου σε Αιμοπετάλια
Το PRP (Πλάσμα Πλούσιο Σε Αιμοπετάλια) αναπτύχθηκε περίπου πριν 20 χρόνια με στόχο την επούλωση των πληγών και την μείωση της απώλειας αίματος. Η χρήση PRP στην ορθοπαιδική έχει μακρά ιστορία.
Διάφορες ορθοπαιδικές παθήσεις που αντιμετωπίζονταν με άλλες θεραπευτικές μεθόδους, τώρα αντιμετωπίζονται με επιτυχεία με τη χρήση του πλάσματος πλούσιου σε αιμοπετάλια (Platelet Rich Plasma-PRP). Το PRP είναι μια ενέσιμη θεραπεία κατά την οποία χρησιμοποιείται το αίμα του ίδιου του ασθενούς, το οποίο με ειδική επεξεργασία και εμπλουτισμό εγχέεται τοπικά στην περιοχή της βλάβης.
Η διαδικασία της διπλής φυγοκέντρησης έχει αποδείξει ότι αυξάνει την περιεκτικότητα των αιμοπεταλίων με συγκέντωση 8-10 φορές μεγαλύτερη από το
συνηθισμένο.
Το PRP είναι πλάσμα με πολύ περισσότερα αιμοπετάλια απ’ ότι υπάρχουν στο αίμα. Κατά τη διαδικασία λαμβάνεται μια μικρή ποσότητα αίματος από τον ασθενή (10-30ml), η οποία τοποθετείται σε μια φυγόκεντρο μηχανή που περιστρέφεται σε γρήγορες ταχύτητες.
Η περιστροφή προκαλεί το διαχωρισμό του αίματος σε 3 μέρη:
-
Τα ερυθρά αιμοσφαίρια
-
Τα λευκά αιμοσφαίρια
-
Και τα αιμοπετάλια (πλάσμα) όπου η συγκέντρωση τους αυξάνεται κατά τη διάρκεια της ειδικής επεξεργασίας που ονομάζεται φυγοκέντρηση
Αυτή η διαδικασία (θεραπεία) μπορεί να πραγματοποιηθεί στο ορθοπαιδικό ιατρείο με αιμοληψία από περιφερική φλέβα. Διαρκεί περίπου 15- 30 λεπτά και δεν πρέπει να λαμβάνονται αντιφλεγμονώδη φάρμακα μια βδομάδα πριν και μια βδομάδα μετά τη διαδικασία. Επειδή δημιουργείται από το ίδιο το αίμα του ασθενή δεν δημιουργεί αλλεργικές αντιδράσεις ή επιπλοκές.
Το PRP βοηθάει την επούλωση τραυματισμένων τενόντων, μυών και αρθρικού χόνδρου. Μελέτες έχουν δείξει ότι η αυξημένη συγκέντρωση αυξητικών παραγόντων δυνητικά επιτυγχάνει την επουλωτική διαδικασία.
.png)
Ενδείξεις:
-
Οσφυαλγία - Χρόνιος πόνος στην μέση
-
Τενοντίτιδες
-
Έσω επικονδυλίτιδα αγκώνα
-
Τενοντίτιδα επιγονατιδικού τένοντα
-
Τενοντίτιδα αχίλλειου
-
Πελματιαία απονευρωσίτιδα
-
Τενοντίτιδα προσαγωγών
-
Τενοντίτιδα γλουτιαίων
-
Αρχόμενες οστεοαρθρίτιδες (γόνατος – ισχίου)
-
Στενωτικές τενοντοελυτρίτιδες
-
Τροχαντηρίτιδα ισχίου
-
Θλάση προσαγωγών, τετρακέφαλου, ιγνυακών, μηριαίων και οπίσθιων
-
Χονδροπάθειες γόνατος, ισχίου και ποδοκνημικής
-
Χονδρομαλάκυνση επιγονατίδας
-
Θλάση μερική ρήξη συνδέσμων
-
Σύνδρομο λαγοκνημιαίας ταινίας
-
Διάστρεμμα ποδοκνημικής
Υαλουρονικό οξύ
Μια εναλλακτική επιλογή θεραπείας που ανήκει στις συντηρητικές θεραπείες αντιμετώπισης της οστεοαρθρίτιδας, αποτελεί το υαλουρονικό οξύ και συγκεκριμένα, η έγχυσή του στην πάσχουσα άρθρωση. Το υαλουρονικό οξύ είναι ουσία που υπάρχει φυσιολογικά στο αρθρικό υγρό και στον αρθρικό χόνδρο. Λειτουργεί ως «λιπαντικό» των αρθρώσεων και επίσης βοηθά στην απορρόφηση των κραδασμών τους.
Οι ασθενείς με οστεοαρθρίτιδα έχουν στις αρθρώσεις τους μικρότερη ποσότητα υαλουρονικού οξέος απ’ το φυσιολογικό και με την έγχυση του, στοχεύουμε στην αναπλήρωση του επιτυχγάνοντας έτσι τη διευκόλυνση της ολίσθησης των αρθρώσεων και τη μείωση του πόνου. Επιστημονικές μελέτες έχουν δείξει, ότι η έγχυση υαλουρονικού οξέος παρεμποδίζει τις προσταγλανδίνες και τις κυτοκίνες, ουσίες που προκαλούν φλεγμονώδη αντίδραση και πόνο στις αρθρώσεις.
Η άρθρωση εξετάζεται κλινικά από το γιατρό και γίνεται ο απαραίτητος απεικονιστικός έλεγχος, είτε με απλή ακτινογραφία, είτε με μαγνητική τομογραφία αν αυτό κριθεί αναγκαίο. Η άρθρωση (συνήθως του γόνατος) προετοιμάζεται και με άσηπτες συνθήκες ο γιατρός προχωρά στην παρακέντηση της, στην αφαίρεση πιθανής περίσσιας ποσότητας υγρού που μπορεί να υπάρχει και στη συνέχεια εκχύει το υαλουρονικό οξύ. Η διαδικασία γίνεται στο ιατρείο με άσηπτες συνθήκες όπως προαναφέρθηκε και μπορεί ή όχι να προηγηθεί τοπική αναισθησία.
Υπάρχουν διάφορα θεραπευτικά σχήματα που εξαρτώνται από τη συγκέντρωση και πυκνότητα του εκχυώμενου υαλουρονικού οξέος και εξατομικεύονται ανάλογα την περίπτωση. Τα συνηθέστερα είναι είτε σχήματα με κατά μέσο όρο 3-5 ενέσεις μέσα σε διάστημα μερικών εβδομάδων, προκειμένου να ολοκληρωθεί μια θεραπεία, είτε 1 ένεση αυξημένης πυκνότητας. Η τελευταία είναι συνήθως προτιμότερη καθώς και ο ασθενής δεν ταλαιπωρείται με συνεχείς επισκέψεις, και περιορίζεται ο κίνδυνος φλεγμονής από τις επανειλλημένες παρακεντήσεις. Συνήθως χρειάζονται λίγες εβδομάδες για να φανεί η βελτίωση. Η ωφέλιμη δράση της έκχυσης υαλουρονικού οξέος μπορεί να διαρκέσει αρκετούς μήνες ή ακόμα και χρόνια. Μετά από αυτό το διάστημα, η χορήγηση μπορεί να επαναληφθεί αν η αρθρίτιδα είναι ακόμα σε πρώιμα στάδια. Έχει βρεθεί ότι τα αποτελέσματα της έκχυσης Υαλουρονικού οξέος είναι ανώτερα σε ασθενείς με ελαφρύτερης, αρχόμενης (πρώιμης) μορφής οστεοαρθρίτιδας συνήθως του γόνατος, ενώ σε προχωρημένη οστεοαρθρίτιδα δεν φαίνεται να βοηθάει ιδιαίτερα.
Επιπλοκές αν και εξαιρετικά σπάνιες περιλαμβάνουν:
-
Φλεγμονή
-
Αλλεργική αντίδραση
-
Πόνο
Μια ελαφριά αντίδραση της άρθρωσης στο υαλουρονικό οξύ μπορεί να εμφανιστεί κάποιες φορές την επόμενη μέρα της έγχυσης. Δεν υπάρχει ιδιαίτερος λόγος ανησυχίας και σχεδόν πάντα, σταδιακά υποχωρεί. Η τοποθέτηση πάγου μπορεί να βοηθήσει. Γενικά συνιστάται ο περιορισμός της έντονης δραστηριότητας της άρθρωσης για 24-48 ώρες.
